ΡΕ ΜΑΛΑΚΑ

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ   Δήγματα

                                              Ρε Μαλάκα

                       
       - Πές παιδί μου «μαλάκα».

- Μα-λά-κα, μπαμπά.

        Μαλάκα κράζει το παιδάκι

        Μαλάκα ο νιος μαλάκα ο γέρος

        Μαλάκα ακούς σε κάθε μέρος

        Ώχ τι όνομα φρικτό.

         (η παράφραση του γνωστού ποιήματος έγινε για τις ανάγκες του κειμένου)

         Έχετε άραγε αναρωτηθεί πως κατάντησε ο λαός μας, ώστε να χρησιμοποιεί τη λέξη «μαλάκα» σε κάθε στιγμή της ζωής του. Και μην μου πείτε ότι σας πειράζει η λέξη έτσι που τη διαβάζετε χωρίς τελίτσες, γιατί όλοι είμαστε μάρτυρες αυτής της κατάντιας. Ποια κατάρα άραγε μας οδήγησε να αντικαταστήσουμε κάποιες λέξεις, κάποιες αξίες και κάποιες αρχές, που χιλιάδες χρόνια χαρακτήριζαν τους Έλληνες, με κάποιες άλλες νεοελληνικές, που χαρακτηρίζουν την κουφιοκεφαλίδικη εποχή μας.

         «Τετραπέρατος δεν είναι ο καιροσκόπος αλλά ο τίμιος άνθρωπος», λέει ένα τραγούδι του Λεοντή. Κι όμως ο καιροσκόπος σήμερα θεωρείται έξυπνος, καταφερτζής, αιτός, γιατί μπόρεσε να κοροιδέψει και ίσως να πλουτίσει.

         «Λεφτά, πτυχία, επιτυχία» ήταν ένα ειρωνικό σύνθημα που ακούστηκε πριν λίγα χρόνια στον εορτασμό του Πολυτεχνείου, για τις αξίες του 1973 που αντικαταστάθηκαν. Γιατί ο στόχος σήμερα είναι και λεφτά (με όποιον τρόπο), και πτυχία(για να έχουμε αβάντα στον διορισμό), και επιτυχία (για νάχουμε κα[ρο]μπριολέ με γκόμενες, όπως δηλώνει και η σχετική διαφήμιση ενός «πετυχημένου» σημερινού «Έλληνα» του χαρτί-δελτίο-πρακτορείο).

         Αντικατάσταση λοιπόν κάποιων λέξεων με άλλες. Όπως η λέξη λεβεντιά αντικαταστάθηκε από τη λέξη καπατσωσύνη, η λέξη εργάζομαι από τη λέξη απεργάζομαι, η λέξη αυτοδημιούργητος από τη λέξη διορισμένος, η λέξη κύριος από τη λέξη μαλάκας.

Μαλάκας = ο αυνανιζόμενος. Αυτή είναι η ερμηνεία της λέξεως.

-Μαλάκα, λέει ο δίχρονος πιτσιρικάς καθοδηγούμενος από τον πατέρα του, για να μας δείξει ότι ο γιός του λέει λεξούλες.

-Μαλάκα, μαλακισμένο, αλληλοονομάζονται τα δημοτικόπαιδα από την πρώτη ως την έκτη.

-Ρε μαλάκα, μωρή μαλακισμένη, γυμνασιόπαιδες και λυκειόπουλα απευθύνονται στους φίλους τους χάριν οικειότητος.

-Να ρε μαλάκα, μαζί με την μούντζα του ο οδηγός του αυτοκινήτου απευθύνεται προς τον απρόσεκτο πεζό ή άλλο οδηγό.

-Μαλάκα διατητή (χωρίς ι παρακαλώ), ονομάζει τον «άρχοντα» του αγώνα ο αληθώς ή κατά φαντασίαν αδικηθείς οπαδός.

-Άντε ρε μαλάκες, ο αγανακτισμένος οπαδός στους παίκτες της ομάδος του για το κακό τους παιχνίδι.

-Κοίτα ρε το μαλάκα τι λέει, τηλεθεατής κριτικάρει τη συνέντευξη ενός πολιτικού.

-Άκου με ρε μαλάααακα, ο προιστάμενος στον υφιστάμενό του κουβεντιάζουν για θέματα υπηρεσιακά.

-Μαλακισμένο, ο θυμωμένος πατέρας προς τον άτακτο βλαστό του.

-Πούσαι ρε μαλάκα, λεει «φίλος» εις «φίλον» που’ χουνε να ιδωθούνε καιρό.

7 το πρωί στη γέφυρα της οδού Κλαδά :

-Το μαλάκα ακούς να μου κολάει στη ψύχρα, η νεαρά.

-Αφού τον ξέρεις είναι πολύ μαλακισμένο άτομο.(κριτική)

-Θα τον φτύσω το μαλάκα.(η ματαιόδοξη)

Τα παραπάνω ήταν αυθεντικός διάλογος μεταξύ δύο δεσποινίδων.

-Τσακίσου ρε μαλάκα κι έλα τώρα που’ναι τα κορίτσια εδώ, ευειδής νεαρός καλεί εκ του κινητού φίλο του.

-Τα μαλακισμένα μου σπάσανε τα νεύρα σήμερα, εκπαιδευτικός για τους μαθητές του.-     

    Έλα ρε μαλάκα πάμε στο πρακτορείο να παίξουμε, σαραντάρης σε εξηντάρη «φίλο».

-Γιώργο μαλάκα ήρθαμε για πλάκα, οπαδοί πικάρουν παίκτη αντιπάλου ομάδος.

-Φτού σου ρε μαλάκα, τσαντισμένος πεζός που κινδύνεψε από ταξιτζή.

-Όλο μαλακίες λές, προπονητής στον αντιρρησία παίκτη του.

-Δεν αφήνεις τώρα τις μαλακίες, πρεφατζής εξηντάρης σε συμβουλάτορα παρευρισκόμενο.

         Ουκ έστιν αριθμός των φράσεων που η λέξη «μαλάκας» παίρνει τη θέση μιας άλλης λέξης που θα μπορούσε να ήταν : Κύριε, φίλε, Γιάννη, παλιάνθρωπε, ηλίθιε, απρόσεκτε, βλάκα, άχρηστε, τεμπέλη, ανάγωγε, γλοιώδη, αμόρφωτε, ψεύτη, λουφαδόρε, παλιόπαιδο και ένα σωρό άλλες.

         Πώς να εξηγήσει κανείς την προτίμηση αυτής της λέξεως. Την επανάληψη του α που μαζί με τα χειλικά γράμματα μ & λ δημιουργούν μία καζαντζιδέικη ευφωνία. Στην ανάγκη των νεοελλήνων να αποτινάξουν το μύθο του «έλληνα εραστή» μαζί με την αξιοπρέπειά τους. Στη δημιουργία ενός και μόνο τύπου χαρακτήρα, στο στυλ πόκεμον, μεταλλαγμένου στα χαρακτηριστικά και στις ανοχές. Στην παρερμηνεία ή τη μη γνώση της ερμηνείας που έχει η λέξη. Γιατί κάποτε αν κάποιος τολμούσε να απευθύνει τη λέξη «μαλάκα» σε οποιονδήποτε άλλον, θα  εισέπραττε τη δυναμική αντίδρασή του. Σήμερα το φιλότιμο όλων μας έχει αμορτισέρ, σύγχρονης τεχνολογίας, και όχι σούστες, ώστε να απορροφά  του κραδασμούς από τη λακούβα-βρισιά.

         Μήπως θα πρέπει αυτούς που χρησιμοποιούν αυτή τη λέξη να τους προσβάλουμε και να τους βάζουμε στη θέση τους ; Μήπως θα πρέπει  να τους κόβουμε την καλημέρα αν δεν συμμορφώνονται; Σε κάθε περίπτωση να μην αφήνουμε του κανίβαλους της γλώσσας μας να  μας ταπεινώνουν, και να ταπεινώνονται, χωρίς συνέπειες.

         Μάιος 2000. Γήπεδα ποδοσφαίρου της Τογιότα. Τουρνουά της Mastercard με συμμετοχή 400 ατόμων από 7 χώρες της Ευρώπης. Ποδοσφαιριστίνα Ολλανδέζα με το σορτσάκι της και το μπλουζάκι της απολαμβάνει τον ήλιο της Καλαμάτας με κλειστά  μάτια. Καλαματιανός πλέι-μπόυ που τρύπωσε στο χώρο, άσχετος από το τουρνουά, περιφέρεται τουριστικάτος, την βλέπει και της τη πέφτει σοφράνο. Της λέει κάτι που δεν το ακούω, φαντάζομαι όμως τι. Η κοπέλα σηκώνει το κεφάλι της, ανοίγει τα μάτια της και του σερβίρει ένα μεγαλόπρεπο «Μαλάκα». Σα δαρμένο σκυλί αποχώρησε ο καμάκης.

         Τελικά η μαλακία μας δεν έχει σύνορα ή είμαστε πολύ μαλακισμένος λαός, και αυτοί που χρησιμοποιούν τη λέξη μα και αυτοί που τους ανέχονται. Ας θυμόμαστε  μόνο τη Σωκρατική ρήση «το να είσαι Έλληνας δεν είναι θέμα καταγωγής αλλά αγωγής».      

Χρήστος Νικ. Ζερίτης 1.2.2001