«ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΣ» και ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΙ ή Auto-παλαβιάρηδες

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ   Δήγματα

              «ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΣ» και ΠΡΩΤΟΓΟΝΟΙ

                             ή  Auto-παλαβιάρηδες

        Ήταν ένας, Μανιάτης Πρωτογονέας το όνομά του, πολύ παλιός άνθρωπος, ζούσε σε μια σπηλιά που σήμερα τη λένε Διρό. Ένα απόγευμα καθότανε σε μια σάλα της σπηλιάς του και έπινε καφεδάκι με τη κυρά του, ενώ τα παιδιά του παίζανε μ΄ ένα δεινοσαυράκι. Τόχε ρίξει στη βαθιά περίσκεψη για να βρει λύση σ’ ένα πρόβλημα που τον βασάνιζε καιρό τώρα. Πώς να κουβαλάει τα μεγάλα ζώα που σκότωνε, γιατί όσο μεγάλωνε τόσο δυσκολευότανε από τη κούραση. «Δεν μπορεί» σκεφτότανε «κάτι θα μπορώ να φτιάξω για να μη μου πέφτουνε τα πάκια». Κι έτσι λοιπόν πάνω στη πολύ σκοτούρα κάνει έτσι και βλέπει τα παιδιά του που παίζανε κουτρουβάλες. Ανεβαίνανε σε μια ανηφορίτσα, αγκαλιαζόντουσαν και κυλώντας φτάνανε κάτω.

         Σηκώθηκε αμέσως, πήρε τα πέτρινα εργαλεία του και άρχισε να πελεκάει μια μεσομανιάτικη πέτρα. Μετά από λίγο τη στρογγύλεψε, έφτιαξε άλλη μία ίδια, τις ένωσε μ’ ένα ξύλο και πάνω σ’ αυτό, στη μέση, κοτσάρισε ένα άλλο μακρύτερο. Το έπιασε, το τράβηξε και είδε ότι η κατασκευή κινιότανε. Έβαλε πάνω στον ξύλινο άξονα ένα χορτάρινο καλάθι, το φόρτωσε και έτσι φτιάχτηκε το πρώτο μεταφορικό μέσο. Είχε φτιάξει τον Τροχό και την άμαξα. Ο Πρωτογονέας άνοιξε το δρόμο στην ανθρωπότητα. Βέβαια οι Μεσοποταμίτες αρχαίοι είχανε εφεύρει τον κεραμικό τροχό και κατασκευάζανε πήλινα αγγεία. Από το 3000 μέχρι το 1300 είχε εξαπλωθεί σε όλο τον κόσμο ο τροχός με μορφή άρματος που έχει και στρατιωτική σημασία. Ο τροχός εφαρμόστηκε παντού, ιδιαίτερα στις μεταφορές. Καρότσια, τρένα, ποδήλατα, αυτοκίνητα.

         Μας έκαψε ο Πρωτογονέας. Που να φανταστεί ένας «πρωτόγονος» ότι σήμερα, 5000 χρόνια από την ανακάλυψή του, οι απόγονοί του θα χρησιμοποιούσαν την εφεύρεσή του τελειοποιημένη, για άλλους λόγους απ’ αυτούς που εκείνος φαντάστηκε, αλλά με Πρωτόγονη συμπεριφορά.

         Ά ρε φίλε και να ζούσες σήμερα να έβλεπες τα αυτοκίνητα του 2001 και πως τα μεταχειρίζονται κάποιοι. Γιατί δεν φαντάζομαι ότι τότε που ζούσες είδες κάτι παράξενο. Γιατί τότε όσοι είχατε άρματα δεν κάνατε κόντρες  για το ποιος θα σκοτωθεί πρώτος. Άμα όμως ζούσες σήμερα και πήγαινες με το άρμα σου στη Ναυαρίνου, θα σε προσπερνάγανε κάτι φιγουρατζήδες με χίλια, πλακωμένοι στις διπλές γραμμές και έτοιμοι να πέσουνε στο πεζοδρόμιο και να καθαρίσουνε καμιά δεκαριά μπαη-πασήτες μαζί.

         Γιατί τότε δεν κορνάρατε για χάρη γούστο, άσε που δεν είχατε και κόρνες. Ενώ σήμερα τα ελληνάκια το κορνάρισμα τόχουνε για μαγκιά. Θα κορνάρουνε για να χαιρετίσουνε το φίλο, για να τους προσέξει η γκόμενα, για να συνοδέψουνε νιόνυφους, μα κυρίως στα φανάρια και πρωτού ανάψει το πράσινο σε πλακώνουνε στα σφυρίγματα για να φύγεις εσύ «μυτζήθρα» και να χυθούνε αυτοί μπροστά.

         Γιατί τότε δεν είχατε ηχεία για μουσική στα άρματά σας. Σήμερα όμως έχουνε αρματώσει τους καρπατζέδες τους με μεγάλα, 300άρια να πούμε ηχεία, και σεργιανάνε κάτι χαζοανέμελοι τύποι με τη γελοιομουσική τους στο τέρμα, και καλοκαίρι μεσημέρι που σιεστάρης ιδρωμένος άνευ arkoudision.

         Γιατί τότε τις διαβάσεις των πεζών δεν τις καβαλάγατε, αλλά μένατε πίσω από τις διαγραμμίσεις στα φανάρια, όπως πρέπει. Και οι πεζοί σας περνάγανε χωρίς να κάνουνε ζίγκ-ζάγκ. Σήμερα οι οδηγοί δεν ξέρουνε καν τι σημαίνει διάβαση, τι σημαίνει πεζός, τι σημαίνει σεβασμός, τι διπλή διαχωριστική γραμμή. Άσε που νομίζουν πως τα φανάρια είναι  μόνο για να τους δίνεται η ευκαιρία να ξεκινάνε σπινιάροντας.

        Γιατί τότε δεν παρκάρατε στα πεζοδρόμια. Σήμερα όμως στην Αθηνών επιτρέπεται πρωτοποριακώς το παρκάρισμα επί του πεζοδρομίου. Ιδιαίτερα όταν το ανεβάζει η ξανθιά με τις μπότες αλλά Ζαν ντ Αρτανιάν, για να ψωνίσει στο κρεοπωλείο. Κι ο μπάρμπα Πέτρος που κατεβαίνει από τη Ράχη, περπατάει στο πεζοδρόμιο με τις πάντες και βλαστημάει την ώρα που άφησε τη Σουλίου και πήγε να πάρει ψωμί στού Παπαδάκου. Άσε που κάτι δεντράκια που φυτευτήκανε κάποτε «πέσανε θύματα φυτά μας εσείς» στο βωμό της ανοχής και της ασχετοσύνης.

         Γιατί τότε δεν είχατε φανάρια. Ούτε λωρίδες πορείας. Άλλά και να είχατε θα τις σεβόσαστε. Σήμερα ο Έλλην ξεσπαθώνει, συγνώμη, ξεστρατίζει από λωρίδα σε λωρίδα χωρίς φλάς, έρχεται και μπαίνει πιο μπροστά από σένα που είσαι πρώτος στο φανάρι του Λιναρδάκη και έρχεται δίπλα σου και αντί να πάει ευθεία, στρίβει μαζί σου «κορόιδα πισινοί».

         Σήμερα ο Έλλην πάει με 100 σε κατοικημένες περιοχές και άμα τον γράψει ο τροχαίος κάνει το χαζό, «αφού δεν υπάρχει πινακίδα με όριο ταχύτητας». Σήμερα οι νταβατζήδες της ασφάλτου πατάνε εξεπιτούτου τις γάτες, τους σκύλους, τους ασβούς και τις χελώνες. Σήμερα οι μοδέρνοι οδηγάνε με τόνα χέρι γιατί με τα’ άλλο ή κρατάνε κινητό ή χουφτώνουνε καμιά νερουλή. Σήμερα οι ακοινώνητοι πατάνε επίτηδες τις λούμπες με τα νερά για να λερώνουνε τα φουκαραδάκια πιτσιλώντας τα. Σήμερα οι αναίσθητοι παρκάρουν στη  μέση του δρόμου και έχουν τη απαίτηση να δείξουν οι άλλοι στην ουρά κατανόηση και να κάνουμε υπομονή όταν κουβεντιάζουν ανέμελοι με γνωστό που βρήκαν.  Σήμερα τα χρεπετάλια έχουνε 40 προβολείς απάνω τους και πηγαίνουνε τη νύχτα για λαγούς, κι άμα τους γράψει κανάς σοβαρός του νόμου του δηλώνουνε «θα σε στείλω στα σύνορα, ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε». Σήμερα σκοτώνονται κάθε Σάββατο καμιά 30αριά, μένουνε ανάπηροι καμιά 200αριά και κλαίνε καμιά 500αριά. Σήμερα ο καθένας κάνει ό,τι του γουστάρει, και γιατί δεν υπολογίζει νόμους και γιατί πήρε δίπλωμα νύχτα.

         Γι αυτό σου λέω κ. Μανιάτη Πρωτογονέα μας έκαψες. Η εφεύρεσή σου μας βγήκε ξινή. Να μας έλειπε ο τροχός σου και η τελειοποίησή του.

Μας έκανε πρωτόγονους.-

Χρήστος Νικ. Ζερίτης    26.2.2001