ΣΚΟΥΠΙΔΟΠΙΤΤΑ ΤΑΥΓΕΤΟΥ-ΠΕΡΙΟΧΗΣ ΜΑΡΑΘΟΛΑΚΚΑΣ

-->

ΣΥΝΤΑΓΗ ΚΑΤΑΣΚΕΥΗΣ ΣΚΟΥΠΙΔΟΠΙΤΤΑΣ ΤΑΥΓΕΤΟΥ

                                                                 της μαντάμ-Εξουσύ

ΝΤΕΚΟΡ ΕΡΓΑΣΙΑΣ

Μακρόστενη αίθουσα

Παππούδες στους τοίχους

Αρκετά έδρανα

Λίγες καρέκλες

Αρκετά Μέσα

ΥΛΙΚΑ

Αρκετές μεθοδεύσεις

1 χωροθέτηση

1 τοποθέτηση

25 συμβούλους

Λίγους ειδοποιημένους αγανακτισμένους

1 βλίτο (χαλάει τη συνταγή αλλά το βάζουμε)

¼  σερίφι

1 αντράκλα διακοπτική

1 σοτιράκι

1 γαυρομαλλούσα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ (της συνταγής και του βουνού)

          Ενώ στη συνταγή είναι γραμμένη επίσημα η «χωροθέτηση», ο βιρτουόζος μέτρ  της σκουπιδόπιττας,  αλλάζει, επειδή γουστάρει βέβαια, και χρησιμοποιεί σκέτη την «τοποθέτηση». Οι εκπαιδευόμενοι στα πολίτικα ή τα πολιτικά μαγειρέματα, μορφωμένοι οι περισσότεροι, σχολιάζουν χαμηλόφωνα πως άλλο υλικό είναι η χωροθέτηση και άλλο η τοποθέτηση. Παρ όλα αυτά ο μετρ τους την έχει στήσει, διότι τους έχει στο χέρι. Τους έχει προειδοποιήσει, προτού μπούνε στην αίθουσα για την επίδειξη, πως άμα του κουνηθούνε και δεν τον αφήσουν να κάνει τα μαγειρέματά του, θα τους καταγγείλει στο λαό, που σφυρίζει αδιάφορα τώρα αλλά «μετά κλαίνε», ότι «δεν τον αφήνουν να φτιάξει μια νέα σκουπιδόπιττα με καινούργιο τρόπο και αγνά υλικά, περιτυλιγμένα τέσσερεις φορές σε σελοφάν, και να διαγράψει τη συνταγή της παλιάς, η οποία προκαλεί πολλές δηλητηριάσεις στους σκουπιδολάγνους». Κάθονται λοιπόν άβουλοι και τον ακούνε να διδάσκει τη συνταγή.

        Βέβαια ο μετρ κρατά στο χέρι μια γαυρομαλλούσα, η οποία είναι υλικό τεχνητό με θηλυκότητα και λόγο ύπαρξης, και όλοι σεβόμενοι το φύλο και το ότι την έστειλε από πολύ μακριά ο αρχιμέτρ, την χρησιμοποιούν ευγενικά, της φέρονται με τακτ, και θέλοντας και μη δέχονται την χρησιμότητά της στη σκουπιδόπιττα.

        Μετά βάζει 20 κιλά μόλα, πολλά περισσότερα από όσα πράγματι χρειάζονται, και μέχρι να την ρίξει στο καζάνι περνάνε κάνα 3αρι ώρες. Στη γραμμένη συνταγή βέβαια ούτε η μόλα υπάρχει , αλλά ο σκουπιδοπλάστης  τη βάζει με το έτσι θέλω.

       Τους ειδοποιημένους αγανακτισμένους τους έχει διαφημίσει στα Μέσα και στα Έξω, τους έχει μαρινάρει και έτοιμους τους ρίχνει και αυτούς στο καζάνι, παρόλο πως ούτε και αυτοί είναι γραμμένοι στη συνταγή.

        Το βλίτο είναι γνωστό χορτάρι χωρίς ουσία, σαν αγράμματος άνθρωπος να πούμε, το έχει ακουμπήσει πάνω στο έδρανο, του χαμογελά, το χαϊδεύει και στο τέλος από τα πολλά χάδια παίρνει θάρρος και βγάζει στριγκλιά  ειρωνική, σαν βλίτο που είναι βέβαια.

       Το σερίφι χρειάζεται πάντα και πάει παντού, για όσους δεν το ξέρουν είναι σαν τον καμπόη-μαϊντανό. Συνοδεύει και τις μπιρμπιτόσουπες και τις σκουπιδόπιττες. Είναι λίγο δηλητηριώδες, φαίνεται κιόλας. Έχει αστεία εμφάνιση και δεν το προσέχεις καθόλου, εκτός και αν πάει να σε δηλητηριάσει.

      Την διακοπτική αντράκλα τη χρησιμοποιεί  λόγω ονόματος, ειδικού βάρους και όγκου. Δεν είναι βλαβερή αλλά παίζει και αυτή το ρόλο της σε μια σκουπιδόππττα.

      Το σοτιράκι λέγεται και μαγκόφυτο. Φυτρώνει σε όλα τα οικόπεδα και περισσεύει. Είναι μπερκέτικο. Χαρίζεται στα οικόπεδα και γνωρίζει πολλά για τα αειθαλή της εφταετίας. Απλά το ρίχνει με βαριά μάγκικη κίνηση.

      Όλα αυτά λοιπόν τα κάνει χαρμάνι. Σε μια 6ωρη διαδικασία περίπου τελειώνει, νομίζει δηλαδή, και βάζει, για να παράγει με τις ζυμώσεις και τα στραγγίδια, το χυλωμένο υλικό σε έναν σκουπιδοτενεκέ μαζί με φλούδες, κωλόχαρτα, γυαλιά, πλαστικά, χαρτιά, καφέδες, αποφάγια, βρωμισμένα κρέατα, σκοτωμένα γατιά, πατσές με αίματα, βγαλμένες μήτρες και ένα σωρό άλλα αγνά υλικά. Αφού μείνουνε εκεί σε αερόβια συνθήκη τα ρίχνει όλα ανάκατα για ψήσιμο σε έναν δεματοποιητή των 575.000 ευρώ.

        Δεν έχει καμιά σημασία αν δεν καταφέρει να ψήσει, την παρασκευασθείσα  σκουπιδόπιττα, μέχρι την 31/12/2009. Σημασία έχει πως «την ψήσανε» και μαγκώσανε τα φράγκα αυτοί που εφεύραν τη πρωτότυπη συνταγή και το μηχάνησμα.

       Αυτοί «στήσανε τη μηχανή» και σεις θα φάτε τη σκουπιδόπιττα, μαζί μας (δυστυχώς).

ΚΑΛΗ ΑΠΟΤΥΧΙΑ

Για την πιστή αντιγραφή

Χρήστος Νικ. Ζερίτης