Η ΝΤΑΜΑ ΖΑΜΠΕΑ ΤΟΥ "ΧΡΟΝΙΚΟΥ" ΚΑΙ "Η ΠΡΙΓΚΗΠΕΣΣΑ ΙΖΑΜΠΩ" ΤΟΥ ΤΕΡΖΑΚΗ
Του Άγγελου Φουριώτη.
Μελέτη δημοσιευμένη στην ετήσια έκδοση "Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά",στον τόμο του έτους 1960.
*Ισαβέλλα, η ηγεμονίς της Αχαϊας είναι μία εκ των περιεργοτάτων μορφών εν τη πινακοθήκη των δεσποινών της λατινικής Ανατολής. Μνηστευθείσα εν ηλικία ακόμη παιδική μετά ξένου ηγεμόνος, όν ουδέποτε είδεν, αποσπασθείσα του ιδίου οίκου και αποσταλείσα όπως ζήση εν κάστρω της Ιταλίας, όπερ προωρίζετο σχεδόν εις ειρκτήν αυτής, χηρεύσασα εν ηλικία καθ' ήν αι πλείσται των γυναικών είναι ακόμη παρθένοι, χωρισθείσα επί μακρά έτη της γενετείρας γης, έως τέλος επετράπη εις αυτήν να επιστρέψη ως σύζυγος αλκίμου Φλαμανδού τυχοδιώκτου, χηρεύσασα και πάλιν και συζευχθείσα εκ νέου, εν μέσω της πομπής και της μεγαλοπρεπείας της παπικής αυλής μετά τρίτου συζύγου μόνον όπως αποθάνη μεθ' απάσας εκείνας τας περιπετείας εν ακμαία ηλικία εξόριστος εν απωτάτη βορείω χώρα, υπήρξε δι' όλου του βίου το θύμα δυναστικών συμφερόντων.
Γυνή μεγάθυμος, παντελώς Βιλλεαρδουϊνη, δεν επτοήθη να έλθη εις συνέντευξιν προς τον τολμηρότατον των συγχρόνων πειρατών παρά την παραλίαν της Ηλείας. Εμφορούμενη περισσής ευσεβείας έκτισε την μονήν της Αγίας Κλάρας πλησίον της Ωλένου. Δυνάμεθα δε να φαντασθώμεν αυτήν ιππεύουσαν ακόμη δια των οδών της Ναυπλίας επί του ίππου αυτής "του περιβεβλημένου βαθύφαιον εφίππιον εξ υφάσματος δουακικού (Douai)", όπερ ο προνοητικός Ανδηγαυός είχε παράσχει εις την πολιτικήν αυτού δεσμίαν, εξαγοράζων αντί ευτελούς τιμής, την εις τους όνυχας αυτού συγκράτησιν της "Κυράς του Μορέως".
*Archivio storico italiano (σειρά Δ΄, τ.4, σελ.179), Les Registres de Bonoface YII (τ.2, σελ.845), Regestrum Clementis V (έκδ. Βενεδικτίνων, τ.1, σελ.283).
Του Άγγελου Φουριώτη.
Μελέτη δημοσιευμένη στην ετήσια έκδοση "Πελοποννησιακή Πρωτοχρονιά",στον τόμο του έτους 1960.
*Ισαβέλλα, η ηγεμονίς της Αχαϊας είναι μία εκ των περιεργοτάτων μορφών εν τη πινακοθήκη των δεσποινών της λατινικής Ανατολής. Μνηστευθείσα εν ηλικία ακόμη παιδική μετά ξένου ηγεμόνος, όν ουδέποτε είδεν, αποσπασθείσα του ιδίου οίκου και αποσταλείσα όπως ζήση εν κάστρω της Ιταλίας, όπερ προωρίζετο σχεδόν εις ειρκτήν αυτής, χηρεύσασα εν ηλικία καθ' ήν αι πλείσται των γυναικών είναι ακόμη παρθένοι, χωρισθείσα επί μακρά έτη της γενετείρας γης, έως τέλος επετράπη εις αυτήν να επιστρέψη ως σύζυγος αλκίμου Φλαμανδού τυχοδιώκτου, χηρεύσασα και πάλιν και συζευχθείσα εκ νέου, εν μέσω της πομπής και της μεγαλοπρεπείας της παπικής αυλής μετά τρίτου συζύγου μόνον όπως αποθάνη μεθ' απάσας εκείνας τας περιπετείας εν ακμαία ηλικία εξόριστος εν απωτάτη βορείω χώρα, υπήρξε δι' όλου του βίου το θύμα δυναστικών συμφερόντων.Γυνή μεγάθυμος, παντελώς Βιλλεαρδουϊνη, δεν επτοήθη να έλθη εις συνέντευξιν προς τον τολμηρότατον των συγχρόνων πειρατών παρά την παραλίαν της Ηλείας. Εμφορούμενη περισσής ευσεβείας έκτισε την μονήν της Αγίας Κλάρας πλησίον της Ωλένου. Δυνάμεθα δε να φαντασθώμεν αυτήν ιππεύουσαν ακόμη δια των οδών της Ναυπλίας επί του ίππου αυτής "του περιβεβλημένου βαθύφαιον εφίππιον εξ υφάσματος δουακικού (Douai)", όπερ ο προνοητικός Ανδηγαυός είχε παράσχει εις την πολιτικήν αυτού δεσμίαν, εξαγοράζων αντί ευτελούς τιμής, την εις τους όνυχας αυτού συγκράτησιν της "Κυράς του Μορέως".
*Archivio storico italiano (σειρά Δ΄, τ.4, σελ.179), Les Registres de Bonoface YII (τ.2, σελ.845), Regestrum Clementis V (έκδ. Βενεδικτίνων, τ.1, σελ.283).
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου