Μήνυμα

Πάντα να πολεμάς και να αντιστέκεσαι, κι ας μένεις μόνος. Μονάχος, έρημος, γαλήνιος, να πολεμάς για το καλό του Ανθρώπου. ( Ι. Π. Κουτσοχέρας)

Τρίτη 9 Ιουλίου 2019

ΤΡΕΛΛΟΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ-ΔΡΟΜΟΚΑΪΤΗΣ ΖΩΡΖΗΣ-ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΕΥΕΡΓΕΤΗ


ΟΙ ΤΡΕΛΛΟΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ
Τα παρακάτω δημοσιεύματα βρίσκονται στο αρχείο μου, αποτέλεσμα ποικίλων αναζητήσεων σε αρχεία παλαιών εφημερίδων.

Στους Εθνικούς Ευεργέτες ανήκει και ο Ζώρζης Δρομοκαϊτης. 

Ζώρζης Δρομοκαϊτης (1805-1880)
Με βάση τα στοιχεία από την Βικιπαίδεια :

Η καταγωγή του ήταν από την Χίο. Γεννήθηκε εκεί στις αρχές του 19ου αιώνα πιθανότατα το 1805. Δεκαετής αποδήμησε από την πατρίδα του το 1822 για να βρει δουλειά. Με αυστηρές οικονομίες κατάφερε να συγκεντρώσει ένα μικρό κεφάλαιο και ξεκίνησε εμπόριο στην ΑίγυπτοΣυρία, και αργότερα στη Μαδαγασκάρη. Εγκαταστάθηκε εκεί μαζί με την γυναίκα του Ταρσή το γένος Φραγκοπούλου. Η γυναίκα του αρρώστησε βαριά, και το ανδρόγυνο επέστρεψε στην Χίο, όπου η γυναίκα του πέθανε. Ο Δρομοκαΐτης μετά τον θάνατο της γυναίκας του δεν ξαναπαντρεύτηκε, και αφού δεν είχε παιδιά αφοσιώθηκε εντελώς στο εμπόριο και στην αγαθοεργία. Πέθανε στις 20 Δεκεμβρίου 1880. Κληροδότησε γενναία ποσά, τριακόσιες χιλιάδες δραχμές στο γυμνάσιο της Χίου, είκοσι πέντε χιλιάδες στο Λωβοκομείο του νησιού, είκοσι πέντε χιλιάδες υπέρ της Φιλοπτώχου Αδελφότητος, εκατό χιλιάδες στο Αμαλίειο Ορφανοτροφείο, σαράντα χιλιάδες στον Σύλλογο των Κυριών υπέρ της γυναικείας εκπαιδεύσεως, σαράντα χιλιάδες στο νοσοκομείο του Ευαγγελισμού. Το μεγαλύτερο από τα έργα του, ήταν το Δρομοκαΐτειο θεραπευτήριο, για το οποίο διέθεσε πάνω από πεντακόσιες χιλιάδες φράγκα, και το οποίο ανεγέρθη κοντά στο Δαφνί, λίγο έξω από την Αθήνα.

Για τον Ζώρζη Δρομοκαϊτη παραθέτω ένα σημαντικό δημοσίευμα της εφημερίδος "Παλιγεννεσία" την 23/6/1879 :



Το παρακάτω δημοσίευμα της εφημερίδος "Καιροί" το έτος 1905, μαρτυρεί το αποτέλεσμα τηςευεργεσίας του Δρομοκαϊτη, αν και με τα σημερινά δεδομένα φαίνεται υπερβολικό:



ΟΙ ΤΡΕΛΛΟΙ ΕΝ ΕΛΛΑΔΙ
Εξεδόθη κατ’ αυτάς η λογοδοσία του Δ.Σ του εν Δαφνίω Δρομοκαϊτείου δημοσίου θεραπευτηρίου των φρενικών νοσημάτων… εκ της εκθέσεως ταύτης-του έτους 1904- παραθέτομεν σημειώσεις τινάς:
Το Δρομοκαϊτειον άρχισε τν λειτουργίαν του το 1887. Το πρώτον έτος λειτουργίας του εισήχθησαν εις αυτό 68 άνδρες και 17 γυναίκες φρενοπαθείς, ενώ το 1904 εισήχθησαν 113 άνδρες και 39 γυναίκες.
Το 1904 εθεραπεύοντο εν συνόλω 359 ασθενείς.
Εκ τούτων εθεραπεύθησαν 26, εβελτιώθησαν δε 19. Απεβίωσαν 24. Εξήλθον κατ’ αίτησιν 74. Εναπέμειναν προς θεραπείαν 216.
Κατά την 17ετή λειτουργία του (1887-1904) εισήλθον 1391 φρενοπαθείς, εκ των οποίων
1053 άνδρες και 338 γυναίκες.
Εκ των 1053 (ανδρών εννοείται) οι 692 έπασχον εκ φρενοπαθείας κληρονομικής ή των εκφύλων (μωρίας, βλακίας, ιδιολεψίας κλπ), οι 269 εκ προϊούσης καθολικής παραλυσίας, οι 143 εκ μελαγχολίας, οι 45 εκ διαλειπούσης φρενοπαθείας, οι 44 εξ αλκοολικής και οι 19 εξ επιληπτικής. Τα νοσήματα των άλλων (υπολοίπων εννοείται) ήσαν μανία απλή, μορφινομανία, υστερική φρενοπάθεια, εγκεφαλικαί αλλοιώσεις, οξύ συστηματικόν παραλήρημα κλπ.
Παρατηρείται ότι εκ της φρενοπαθείας προσβάλλονται πολύ περισσότερον οι άγαμοι από τους εγγάμους. Ούτως μεταξύ 135 φρενοπαθών οι 93 ήσαν άγαμοι οι δε 42 έγγαμοι….
Μεταξύ των αιτίων της φρενοπαθείας πρώτην θέσιν κατέχει η κατάχρησις οινοπνευματωδών ποτών την δε δευτέραν η σύφιλις.
Παραθέτομεν τον κατ’ αναλογίαν πίνακα :
Κατάχρησις οινοπνευματωδών ποτών      14
Σύφιλις                                                               11
Στενοχωρίαι ηθικαί                                         10
Τυφοειδής πυρετός                                           1
Καταπόνησης ψυχική, σωματική
και καταχρήσεις αφροδισίων                        7                                              
Τραυματισμοί                                                     3
Γρίππη                                                                  1
Πυρετοί                                                                3
Αίτια άγνωστα                                                   9
Η ιστορική φωτογραφία του 1901, όπου διακρίνεται ο αρχικός πυρήνας του ιδρύματος. Χτίστηκε σε μια αγροτική, τότε, περιοχή, την οποία διέσχιζε η Ιερά Οδός, με τη «μικρή» Αθήνα να διακρίνεται στο βάθος. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO Πηγή: www.lifo.gr
Σπάνια φωτογραφία από τα αρνητικά που διατηρεί το μουσείο. Φωτο: Πάρις Ταβιτιάν/LIFO Πηγή: www.lifo.gr



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου