ΣΑΪΤΟΠΟΛΕΜΟΥ ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ 2014

ΜΕΘΕΟΡΤΙΑ ΣΑΪΤΟΠΟΛΕΜΟΥ 2014

         Τι ‘τανε και τούτο φέτος. Σε μια χεσά τόπο να μπούνε ο αλή μπαμπάς και οι σαράντα μόρτες για να ρίξουνε 1000 σαΐτες. «Εκεί που δε χωρούσαμε γέννησε κι η γιαγιά μας». Και να τα έξι μπουλούκια, και να το αφρόγαλα με την εκπαιδευόμενη πιτσιρικαρία, και να ο κόσμος μελίσσι, και να οι φωτογράφοι, οι ρεπόρτερ και οι τηλεοράσεις παρατεταγμένες, και να και οι καρέκλες να κάτσει ο απαυτός των επισήμωνε, μην κάτσουνε όρθιοι (όπως όλος ο κόσμος) και πάθουνε κιρσούς. Και ωραία τα ’πες κυρ-Νίκο, και καλά έκανες και μίλησε ο δήμαρχος, και μπράβο στον πρόεδρο του συλλόγου Σαϊτολόγων με το πολύ το τρακ, καθότι ξεπεταρούδι, και μπράβο που σκεφτήκατε να τιμήσετε τον Κούλη Ζησιμάτο (5^η γενιά σαϊτολόγο-καπετάνιο), αλλά….αδερφέ μου μεγάλο στριμωξίδι «επί σκηνής». Που να χωρέσουνε 20 νομάτοι ξαναμμένοι με 10 και βάλε μπαρουτομηχανές στα χέρια. Αντίς σε απόσταση ασφαλείας μεταξύ τους βρεθήκανε στα 3 μέτρα κοντά. Αντίς να μπορεί ο θεατής να δει, εκτός από τη φωτιά και τη βουή, και τους «μαχόμενους», έβλεπε τη καπνούρα που σκέπασε τους άνδρες. Σαν ομίχλη μεγαλοπολίτικη που την κόβεις με πριόνι. Στη φλόμα όλοι. Κι ο κόσμος έτριβε τα μάτια του και για τη μεγαλοπρέπεια του θεάματος, αλλά κι από τη καρβουνίλα. Κι ο κόσμος δίπλα…έτσι και γινότανε καμιά στραβή, τι θα κάνανε μετά; Ευτυχώς όλα καλά.

         Ωραία μπήκανε στο στίβο τα μπουλούκια. Άλλοι ποδαράτοι, οι ακραίοι αμαξάτοι μέχρι του Κεφάλα και μετά πορεία για του Μπενάκη. Τα μπουλούκια «Κρυφό σχολειό» και «Νικηταράς» όπως ερχόντουσαν μπόλικοι, νόμισα πως γινότανε διαδήλωση. Ο Λαγωνικάκος με το τρίκυκλό του φορτωμένος τίγκα. Μέχρι να αρχίσει το γιανγκίνι, επισκέψεις με ευχές ο ένας στον άλλο. Και νέος καπετάνιος ο Κώστας ο Μπουρδέκας στο μπουλούκι του Αγιάννη φέτος, διαδέχτηκε τον Νικόλα. Οι Σαλπιστές του Πετάλου του Γεωργόπουλου δεν ήρθανε φέτος. Ο Χρήστος ο Σαμιώτης εκεί, αντέχει ακόμη, όπως κι ο Θανάσης ο Κολόζης. Οι Φυτειώτες του Μάρκου και του Καραβλίδη δυναμικοί όπως πάντα και με ωραία ταγάρια. Οι «Πρωτοπόροι» του Αγίου Σίδερη ήρθανε πρώτοι και κάτσανε νότια, πρόσβαροι και αποφασισμένοι.

         Ωραίες σαϊτες και φέτος. Αντρίκιες και όχι «ντεμί σεζόν». Ρίξανε και οι ακαδημίες με τα μειράκια, ψυχωμένα και αποφασισμένα όλα. Περισσότερο μαγκάκια μου φανήκανε αυτά από το «Κρυφό σχολειό», όχι πως τ’ άλλα υστερήσανε. Ο μικρούλης ο Σπύρος Ζησιμάτος (6^η γενιά σαϊτολόγος) τις έριχνε δύο-δύο. Το Γιαννακοπουλάκι με πράσινο μπερεδάκι φέτο ήτανε πολύ αγριεμένο. Έχει πάρει τον τορό του πατέρα του. Ήτανε και μια κοπελίτσα ψύχραιμη και ντακουνέτη.  Κι από το Κούγκι κάτι μικρά είχανε στυλ και τις ρίξανε άφοβα.

         Αργότερα οι μεγάλοι «φωτιά στις τάπιες».

Σαϊτοπόλεμος 2014 σε φωτογραφία του Νικήτα Κώτσιαρη

Δύναμη και φωτιά, άντρες μερακλωμένοι, συνεπείς στο ραντεβού της φωτιάς. Όλες ήτανε καλές και μπουμπούδες. Η μάνα μου το βράδυ που γύρισα σπίτι μου ‘λεγε πως άκουε τη βουή των σαϊτώνε στη Ράχη. Φύσαε και αγέρας βοριάς και την πήγαινε τη βουή κατρακύλα. Βρέθηκα κοντά στο μπουλούκι των Σωτηράκων Κώστα και Γιάννη.

Κώστας Σωτηράκος 2014. Φωτό Χ.Ν.Ζερίτης.

Που να φανταζόντουσαν οι προσπαππούδες τους πούρθανε στη Φυτειά από τους Μπουλαριούς στα Κακαβούλια, πως θα ‘χανε απόγονους σκληρούς μάγκες. Μιλάω  λίγο κάνω πολλά, το κεφάλι κάτω από έμφυτη συστολή, βλέμμα γερακίσιο, δεν μιλάμε όλοι μαζί, σεβασμό στον καπετάνιο, η οικογένεια πλάι τους, ευχές στην αναχώρηση «με το καλό», ευχές συναμετάξυ τους, το μανιάτικο λάβαρο και η Σημαία μπροστά, καλές κουβέντες για όλους. Κι η μάνα και γιαγιά να μείνει στο σπίτι, η γυναίκα τα παιδιά τα εγγόνια όλοι μαζί. Και μπράβο από τον καπετάνιο τους στο τέλος που μπορούν και αντιμετωπίζουνε όλες τις καταστάσεις. Και μπράβο από τους παλιούς τον Κυριάκο και τον Γιάννη τον Κοντό, τον Αντώνη τον Καλαπόθη από του Ασλάναγα (παλιό καπετάνιο στο χωριό του ήτανε από πολύ νωρίς στο κονάκι των Σωτηράκων). Και μπράβο σε όλους, μικρούς και μεγάλους, που πήρανε μέρος φέτος. Και επειδή έχω βρει κάποια δημοσιεύματα του έτους 1901 που αναφέρονται στους σαϊτολόγους της Φυτειάς και Άγιου Σίδερη, αυτό δείχνει πως οι δύο αυτές ακραίες συνοικίες ήτανε μπροστάρησες στην εξέλιξη του εθίμου του Σαϊτοπόλεμου, την εποχή που Καλαμάτα είχε 8.000 περίπου κατοίκους, για επίλογο του κειμένου βάζω την σχετική είδηση του 1901.

«Θάρρος»  31.3.1901

ΤΟ ΘΥΜΑ ΤΗΣ ΠΥΡΙΤΙΔΟΣ

Χθες μμ σπαρακτικόν θέαμα έλαβε χώραν κατά την συνοικίαν της Φυτειάς. Εις το προαύλιον μιας οικίας ο μικρός παις του Γ.Δημόπουλου Θεμιστοκλής, εντός ενός ιγδίου εκ σιδήρου έτριβεν αφόβως τέσσαρας οκάδας πυρίτιδα δια να παρασκευάση σαΐτες. Εκ της προστριβής όμως η πυρίτις ήναψε και φοβερός κρότος ηκούσθη. Έτρεξαν αμέσως οι γείτονες προς το μέρος ένθα ηκούσθη ο κρότος και παρέστησαν προ θεάματος σπαραξικαρδίου. Το σώμα του δυστυχούς νέου είχεν υποστή σοβαρότατα εγκαύματα καταστάν τελείως αγνώριστον. Είχεν δε ανατιναχθή εις απόστασιν πέντε μέτρων παθόν εκ τούτου σοβαρόν κάταγμα της κεφαλής. Μετεφέρθη εις το φαρμακείον ένθα του παρεσχέθησαν αι πρώται βοήθειαι. Ελπίζεται δε η διάσωσίς του, διότι ευτυχώς τα εγκαύματα και το τραύμα δεν είναι επικίνδυνα και διεσώθη και η όρασις.

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΝΑ ΕΙΣΑΣΤΕ ΚΑΛΑ ΛΕΒΕΝΤΟΠΑΙΔΑ ΝΑ ΚΡΑΤΗΣΕΤΕ ΤΟ ΕΘΙΜΟ ΑΛΩΒΗΤΟ ΚΑΙ ΓΝΗΣΙΟ.

Υ.Γ. Κυρ Νίκο, εντάξει το γουστάρεις το έθιμο, δεν ασχολείσαι από υποχρέωση, παίρνεις άριστα 8 για τα μαθήματα στο φετινό απολυτήριο, αλλά διαγωγή όχι κοσμιωτάτη, διότι έπρεπε να βάλεις την εκδήλωση στο αποπάνω πάρκινγκ της Αγοράς. Και χώρο μπόλικο και ασφαλέστερο και συμβολικό κάτω από το Κάστρο που έχει δεχτεί πολλά ταμπάνια τόσες χιλιάδες χρόνια που στέκει ορθό.-

Χρήστος Νικ. Ζερίτης

21.4.2014